Friday, November 17, 2006

سکوت

به مد بغض هایم امید هیچ جزری نیست ...
و از بس سایه ات سنگین است
حتی سکوت هم دیگر
مثل قدیمها ساکت نیست …

شاید همه چیز رنگ باخته
غربت نشین تر از قدیمم
اما هنوز بلیط بهشت را باید از تو بگیرم؟
که می داند پاسخ چیست ...

Labels: