تو

شنیده ای که گاهی وقتها باید ایستاد و منظره را نگاه کرد .. مثلا باید خاموش نشست و به غروبی غمناک نگریست تا همه چیز را خوب لمس کرد ... من اما این بار دارم رفتن مهر را می بینم ... مهر می رود ... اصلا یک قانون نانوشته ای همه دنیا را اداره می کند ، خوبها برای رفتن است که آمده اند ... و من رفتن تو را دیدم ، به چشم دیدم و به قلب گریستم ...

...